Kinderen die hun vrienden missen, ouderen die knuffels missen, ouders die wat meer rust in huis missen, bedrijven die inkomsten missen, ...
Het vraagt dus heel wat flexibiliteit om hiermee om te gaan, dit telkens weer te accepteren, en alle nadelen er weer bij te nemen.
En mag je je daar dan niet tegen verzetten? Sommige maatregelen zijn toch ook niet acceptabel te noemen?
Klopt! Iemand alleen laten sterven bijvoorbeeld, zonder nabijheid van familie en vrienden, dat vond ik persoonlijk onmenselijk. Of de eenzaamheid bij oudere mensen,... En zo zijn er heel wat zaken waar ik mij druk in kan maken.
Maar heeft dat zin? Lost dat iets op? Als ik me vrijwillig in zou zetten om eenzame mensen op te bellen, dan wel! Of als ik knuffel-buddy zou worden van een alleenstaand persoon aan de overkant van de straat, dan wel!
Maar dan zit je ook niet meer in de weerstand. Want dan zet je je weerstand of ongenoegen direct om in een positieve actie, waardoor er weer positieve energie vrij komt.
Zie je het verschil?
Als je in de weerstand zit focus je op het negatieve en komt er ook negatieve energie vrij. Als je oplossingen creëert voor het probleem dan focus je op het positieve en komt er ook positieve energie vrij.
En natuurlijk mag je even in de weerstand blijven hangen. En die weerstand erkennen en accepteren op zich is ook belangrijk.
Maar als je er te lang in blijft hangen voed je vooral de negatieve energie. De kunst is om daar dan weer doorheen te zakken en je focus weer te leggen op wat wél mogelijk is.
En dat vergt wel veel flexibiliteit, telkens weer! Maar je krijgt er wel iets voor terug: meer positiviteit en focus op de mogelijkheden in plaats van op wat niet meer kan.
En hoe verhoog je je flexibiliteit?
Om je flexibel te kunnen opstellen in telkens weer veranderende situaties is een goede veerkracht noodzakelijk. Als je al op je tandvlees zit kan de volgende tegenslag de druppel zijn.
Ook het hormoon dopamine speelt een cruciale rol in de flexibiliteit van ons denkvermogen. Een goede portie dopamine zorgt ervoor dat we een open blik behouden en de mogelijkheden blijven zien.
Dagelijkse beoefening van hartcoherentie training stimuleert zowel de productie van dopamine als de verhoging van je veerkracht.
Logisch ook aangezien beide rechtstreeks met mekaar verbonden zijn.
Merk je dat je vaak in weerstand belandt? Dat de telkens veranderende maatregelen je veerkracht aantasten?
Hartcoherentie training ondersteunt je om hiermee om te gaan en terug vanuit een positieve blik de toekomst tegemoet te kijken. En nog energie over te hebben om jouw positieve bijdrage te leveren in deze uitdagende periode.
Als je voelt dat je geduld, je veerkracht, je flexibiliteit vermindert, wacht dan niet langer en schrijf je nu nog in voor deze online training (start 16 november).
In 4 video lessen krijg je stap voor stap eenvoudige oefeningen die je zenuwstelsel de nodige rust geven waardoor je veerkracht weer op peil kan komen. In de wekelijkse online feedback momenten is er alle ruimte om vragen te stellen zodat je de oefeningen op jouw tempo gewoon kan worden en kan integreren in je dag.
Zelfs na de eerste week oefenen voel je al het verschil, lees maar de reacties van deelnemers:
"Hartcoherentietraining heeft voor mij echt een wereld van verschil gemaakt. Mijn huisarts wilde overgaan tot langdurige medicatie maar al na de eerste sessie voelde ik eindelijk dat terug controle had over mijn situatie. Ik voel me veel minder (snel) gespannen, slaap duidelijk beter, heb praktisch geen angst- of paniekaanvallen meer, ik kan terug geconcentreerd werken... "
"Ik merkte dat ik de laatste tijd heel onrustig en gejaagd was. Ik kon bijna alle stressklachten afvinken: uitstel van activiteiten, pijnlijke spieren, slaapproblemen, maag-darmklachten, toenemende emotionaliteit. Na een paar weken ben ik al heel wat rustiger, de hartcoherentie training werkt echt als een medicijn. Ik voel dat ik het echt nodig heb om uit deze moeilijke situatie te komen. Heel erg bedankt, Els. Ik ben zo blij dat ik je leren kennen heb en deze training gevolgd heb."
"Ik ervaarde veel stress, emotionele uitbarstingen, negatieve gedachten,... kortom, het gevoel de pedalen te verliezen. Na week 1 voelde ik me al veel rustiger en dit heeft zich de weken erna voortgezet. Ik voel me beter in m'n vel en kan sneller aanvoelen wanneer ik over mijn grenzen ga. Op dat moment terugkeren naar de oefening helpt enorm. De negatieve gedachten zijn verdwenen."
"Aan wie overweegt om deze training te volgen zou ik zeggen: doen! Je hebt er helemaal niets bij te verliezen en alles bij te winnen. Zelf had ik ook niet verwacht dat iets simpel als ademhaling zo'n verschil zou kunnen maken, maar nu vind ik het een geweldig geruststellend inzicht te weten dat je je emoties en stresslevels voor een groot stuk zelf kan beïnvloeden in plaats van ze enkel te ondergaan. Dankjewel Els!"
